Onderzoeken en publicaties over haptotherapie en haptonomie

Deze wetenschappelijke publicatie onderzoekt haptotherapie vanuit een ethisch perspectief en benadrukt het unieke karakter van deze behandelvorm, die werkt binnen de therapeut-cliëntrelatie. De auteur, Drs. Tamara C.J. van Lanen, analyseert de kernwaarden van haptotherapie, zoals persoonlijke verantwoordelijkheid en maximale beschikbaarheid van de therapeut, en hoe deze in de praktijk worden toegepast. Het artikel bespreekt de uitdagingen van ethisch verantwoord handelen in deze context, met nadruk op dynamische afstemming in plaats van een statische benadering. Door literatuur- en praktijkonderzoek biedt de auteur een bijdrage aan de professionalisering van haptotherapie en pleit zij voor een voortdurende reflectie op haptonomische ethiek door therapeuten en andere zorgprofessionals.

De Turkse validiteit en betrouwbaarheid van de Haptotherapeutische Welzijnsschaal is onderzocht in een studie met 242 vrouwen. Deze schaal, bestaande uit 14 items en vijf subdimensies, blijkt een betrouwbaar instrument om het welzijnsniveau bij haptonomie- en haptotherapietoepassingen te evalueren. Met sterke interne consistentie (Cronbach’s Alpha > 0,90) en significante factoranalyses biedt het waardevolle inzichten voor het ondersteunen van vrouwen tijdens zwangerschap en bevalling.

Na gemiddeld zes behandelingen haptotherapie in ongeveer drie maanden ervaren patiënten een statistisch significante en klinisch relevante toename in welbevinden en lichaamsbewustzijn en afname van psychische klachten.

Deze studie onderzoekt de potentiële effecten van haptotherapie voor een tienjarig meisje en haar ouders.

Dit artikel richt zich voornamelijk op het begrijpen van de rol van het menselijk lichaam en lichamelijke ervaringen in organisaties, vooral vanuit een haptonomisch perspectief. Daarnaast is het doel om nieuwe inzichten te verkrijgen in organisatorische relaties die de veerkracht positief kunnen beïnvloeden en deze inzichten in de praktijk te brengen. Daarom beschrijft dit artikel onze zoektocht, selectie en bespreking van de recente academische literatuur over veerkracht en haptonomie.

Dit artikel gebruikt een casus beschrijving om het herstelproces vanuit haptotherapeutisch perspectief uit een te zetten, na een C.V.A. In deze beschrijving wordt tevens zichtbaar hoe psychisch en somatisch herstel met elkaar verweven zijn in het haptotherapeutisch proces. Er worden drie fases van herstel beschreven waarin de patient zich beweegt van overleven naar leven.

Haptotherapie wordt gewaardeerd in de paramedische behandeling en de verzorging van topatleten. Topatleten zullen zich als autonome, zelfbewuste en verantwoordelijke personen moeten ontwikkelen, om op hun best te presteren zonder op te branden op de lange termijn. Deze persoonlijke groei is niet mogelijk zonder emotionele ontwikkeling. Een belangrijk aspect in deze persoonlijke groei is het ontwikkelen van een subtiele gevoelszin en lichaamsbewustzijn. Binnen de haptotherapie worden de atleten geconfronteerd met hun lichaam en wat er in het lichaam aan emoties valt te ontdekken.

Dit onderzoek gaat in op de vraag hoe haptotherapie zinvol is bij iemand met kanker. Veel haptotherapeuten behandelen cliënten met kanker en richten zich daarbij vooral op de interactie tussen lichaam en geest. Deze cliënten ervaren vaak verstoorde lichaamservaringen gecombineerd met emotionele problemen. Voor veel mensen met kanker is haptotherapie behulpzaam.

Naast de inzichtgevende gesprekken, de ervaringsgerichte vaardigheidsoefeningen en de affectieve contactgerichte therapeutische aanraking, kan ook de therapeut-patiënt relatie in de haptotherapie gezien worden als specifieke therapiefactor.

In de zorg voor mensen met autisme wordt vaak gewerkt met een gestructureerde aanpak. Dit artikel onderzoekt hoe haptonomie kan helpen bij deze groep. Haptonomie richt zich op het voelen en het maken van contact met het lichaam. In plaats van te focussen op het gebrek aan gevoelscontact, gaat dit artikel aan de hand van praktijkvoorbeelden juist in op het verkennen van het verborgen vermogen tot contact. De haptonomische benadering opent de weg naar meer contact tussen mensen met autisme, wat kan bijdragen aan hun persoonlijke ontwikkeling.