De rol van haptotherapie in de behandeling van parentificatie

Bij bijna een kwart van de volwassen psychiatrische patiënten is parentificatie de primaire oorzaak van hun ziekte. Patiënten worden geconfronteerd met langdurige problemen met zelfrespect, hechtingsproblemen, stemmings- en angststoornissen, persoonlijkheidsstoornissen en zijn soms getraumatiseerd. Dit artikel behandelt destructieve parentificatie en de impact ervan op de ontwikkeling van een kind. De ontwikkeling van tact heeft invloed op het leven van het kind, hun ontwikkeling, omgeving en relaties. Het onvermogen om tact op de juiste manier te ontwikkelen, heeft daarom een grote invloed op het leven van het kind. Aangezien deze ontwikkelingslacunes meegaan naar volwassenheid, heeft dit ook invloed op het leven van de volwassene. Dit kan leiden tot problemen in intieme relaties en op het werk. Het ontbreken van het vermogen om grenzen te stellen, te veel verantwoordelijkheid op zich te nemen en hoge normen voor zichzelf te stellen, zijn het gevolg van een gebrek aan basisvertrouwen, innerlijk bewustzijn en autonomie. Haptotherapie is een therapie die zich richt op de gestagneerde ontwikkeling van tact, aanraking, gevoel, sensorisch bewustzijn en verbinding. Klinische ervaring leert ons dat het cliënten ondersteunt bij het verkrijgen van zelfvertrouwen, vertrouwen, innerlijk bewustzijn en autonomie. Dit resulteert in een beter vermogen om grenzen te stellen, niet te veel verantwoordelijkheid op zich te nemen en minder perfectionisme.