Maak kennis met Stichting Haptotherapie op de kaart

Op een druilerige vrijdagochtend komen we aan in Den Bosch. Na een warme ontvangst met koffie en chocola kan het interview beginnen. Aan tafel voor het interview zitten Lianne van Deurzen, Janneke Ywema en Bart Willems, het voltallige bestuur van Haptotherapie op de Kaart. We willen er graag meer over te weten komen want, op de informatie op de mooie website na, weten wij nog niet zo goed wat Haptotherapie op de Kaart is én wil bereiken. Haptotherapie op de kaart zetten in Nederland, maar hoe? En wat dan precies? Daar krijgen we gedurende het gesprek steeds beter zicht op.

Wie zijn jullie en hoe is Haptotherapie op de Kaart ontstaan?

Lianne: ‘Ik ben haptotherapeut sinds een jaar of zeven. Heb in de HR gewerkt, coaching en training gegeven. Ik heb vervolgens de opleiding bij Synergos gedaan en ben toen gaan werken als haptotherapeut. Ik ben initiatiefnemer van Haptotherapie op de Kaart. Wat me daartoe bracht was de lockdown. Dat overkwam ons twee keer en na de eerste keer was er al wat activiteit op de community van VVH. De hele wereld had het over huidhonger en wij werden nota bene voor de tweede keer op non-actief gezet. Ik was flabbergasted. Toen heb ik een berichtje op die community gegooid om te vragen wie er mee wilde brainstormen over wat we zelf konden doen. Dat heeft ertoe geleid dat we in januari 2021 met ongeveer 25 haptotherapeuten bij elkaar kwamen. Van wat er die avond allemaal naar boven kwam heb ik een mindmap gemaakt en dat is het uitgangspunt geworden van Haptotherapie op de Kaart. Een aantal thema’s kwam heel duidelijk naar voren: onderzoek, onderwijs, data verzamelen vanuit het werkveld en PR. Vanuit die thema’s hebben we deelgroepen georganiseerd. Dat zijn de verschillende poten van Haptotherapie op de Kaart.’

Janneke: ‘Ja, ik was er meteen vanaf het begin al bij betrokken. Ik heb zelf mijn praktijk in Den Bosch en ben sinds 2010 werkzaam als haptonomisch begeleider en sinds 2015 als haptotherapeut. Wat mij vooral aanspreekt, is werken met samengestelde gezinnen en daar heb ik me verder in verdiept. Tijdens de tweede lockdown was ik er een beetje over aan het mopperen en ik werd aangesproken door de energie van Lianne die zei: ‘We kunnen wel blijven mopperen maar we kunnen ook iets gaan doen.’ Ik ben vanaf het begin aangehaakt bij de PR-groep, wel met wisselende intensiteit. In het begin konden we natuurlijk volop energie steken in Haptotherapie op de Kaart, omdat we nog niet mochten werken. Toen dat wel weer mocht, bleef er natuurlijk minder tijd over om in Haptotherapie op de Kaart te steken.

Uiteindelijk is het tijdens de lockdown wel zo ver gekomen dat er een stichting is opgericht. En dan moet er natuurlijk ook een bestuur gevormd worden. Ik wilde wel in dat oprichtingsbestuur. Het bezig gaan met de oprichting van een stichting vraagt nogal wat, daar zijn we wel achter gekomen. Dan moet je ook in gesprek met de belastingdienst: die willen bewijs zien dat we geen organisatie zijn voor witwassen, dat is inmiddels gelukt. En dan komt daarna ook de Kamer van Koophandel met allemaal vragen en moet je een rekening zien te openen bij een bank. Dat was allemaal niet zo eenvoudig als het lijkt en heeft ons dus behoorlijk wat tijd en energie gekost.’

Bart: ‘Ik heb mijn praktijk geopend rondom de eerste lockdown. Ik begon net en ik dacht, ik moet toch wat. Het jaar ervoor was ik afgestudeerd aan ITH. Van origine ben ik automatiseerder. Ik ben zowel in Middelburg als in Goes met een praktijk gestart en zit ook nog in Eindhoven. Ik neem deel aan een regiogroep van haptotherapeuten in Brabant en Zeeland en heb een groot netwerk op LinkedIn. Daar uitte ik mijn frustratie over de tweede lockdown. Zo van: hoe kan het dat een psychiater wel mag werken en wij als haptotherapeuten niet, terwijl iedereen het heeft over huidhonger? Zoveel jaren frustratie kwam eruit! Waarom wij een bepaald vinkje dan niet krijgen en een fysiotherapeut wel? Die frustratie was voor mij de aanleiding dat ik ging zoeken naar: hoe kunnen we dat veranderen? Kan ik via mijn contacten misschien iemand aan tafel krijgen bij Jinek, bijvoorbeeld. Dat is uiteindelijk niet gelukt maar ik had al wel een lijntje met iemand van een regionale zender.

“Toen kwam ik in contact met jullie hè?”, zegt Bart, kijkend naar Lianne en Janneke. Lianne zei: ”Kun je die energie niet bij ons kwijt?“ Ik vond die data zo belangrijk. En dat was toen ook al een poot van Haptotherapie op de Kaart. Je moet data hebben als je ergens een voet aan de grond wilt krijgen. Anders heb je niks te zeggen aan tafel. Data heb je nodig om steviger te staan richting zorgverzekeraars.

Zijn jullie dan van plan om voor haptotherapeuten te bemiddelen bij zorgverzekeraars?

Bart: ‘Nee, daar gaan wij zelf verder niet mee aan de slag. Maar we hebben wel al een bijeenkomst georganiseerd waarbij we het voor elkaar hebben gekregen om vertegenwoordigers van de belangrijkste beroepsverenigingen en opleidingen bij elkaar te krijgen. Dat is één van de hele mooie opbrengsten van wat we tot nu toe hebben gedaan. En we hopen nu dat ze meer met elkaar in gesprek gaan en ze krachten kunnen bundelen.

Wat hopen jullie daarmee te bereiken?

Janneke: ‘De drie grootste opleidingen, de VVH, de NVPA en de NFG nu met Simone van Mierlo van Haptotherapie op de Kaart aan het kijken of er een gemeenschappelijk product gemaakt kan worden dat alle haptotherapeuten kunnen gebruiken, bijvoorbeeld richting huisartsen en praktijkondersteuners. Een product dat duidelijke uitleg geeft over haptotherapie en waar je zelf met je eigen praktijk je persoonlijke gezicht aan kunt geven zoals het toevoegen van je eigen logo en de informatie over jouw praktijk..

Wat hebben jullie nog meer gedaan wat belangrijk is om te weten?

Bart: ‘Wat ik leuk vind van de uitgangspunten zijn de data. Kijken wat we nu precies doen en zien dat wat wat wij toevoegen er ook echt toe doet. Zo’n anderhalf jaar geleden hebben we een benchmark gehouden. We hebben toen alle haptotherapeuten die we in beeld hadden een e-mail gestuurd met de vraag om een enquête in te vullen. Mogelijk hebben jullie daar ook aan meegedaan. Uit die vragenlijsten zijn data gekomen, zoals hoeveel cliënten we met zijn allen per jaar zien. De uitkomsten van dat onderzoek staan ook op de website. Je kunt dan bijvoorbeeld zien wat de belangrijkste redenen zijn waarom mensen bij een haptotherapeut komen. Volgend jaar willen we dit onderzoek nogmaals uitvoeren.

Wat wil je daarmee bereiken?

Lianne: ‘dat duidelijk wordt wat wij doen. Dat zichtbaar wordt hoeveel wij opvangen, onderbouwd met cijfers. Het gaat er niet over dat wij praktijken willen vullen, maar om de zichtbaarheid. Meer bekendheid over wat wij als beroepsgroep toevoegen. We willen ook dat de opleidingen haptotherapeuten blijven opleiden en dat ons vak daarmee steeds meer op de kaart komt te staan.

Gegevens, data, heb je nodig om te laten zien wat we doen en wat we daarmee bereiken. Je kunt wel zeggen: mensen blijven terugkomen. Maar komen ze terug omdat het werkt of omdat ze jou wel aardig vinden of om andere redenen? En dan komen we vanzelf bij de volgende poot: onderzoek. Je hebt onderzoek nodig om aan te tonen of het werkt. Er zijn inmiddels al de nodige onderzoeken gedaan, deels ook gepubliceerd. We hebben in dat kader ook contact gezocht met ‘The international Journal of Haptotherapy’. Wellicht kunnen we daar als Haptotherapie op de kaart ook gebruik van maken. De beroepsverenigingen doen daar ook wel iets in maar er is ook verdeeldheid. Wij staan voor alle haptotherapeuten in Nederland en doen dat ook, zonder onderscheid. In dat licht bezien, willen we de beroepsverenigingen bij elkaar brengen en vragen om zich te verenigen. Wij zorgen voor de data uit onderzoek, zodat zij weer sterker kunnen staan. Samenwerken met elkaar en dan bedoelen we met iedereen, staat bij ons hoog in het vaandel.

Jullie zijn tijdens en kort na de lockdown een hele tijd heel aanwezig geweest op social media maar nu is het al een tijdje wat stiller rondom Haptotherapie op de Kaart. Hoe kwam dat zo?

Lianne: ‘Nou, achter de schermen gebeurt er heel veel maar dat is minder zichtbaar. We zijn heel druk bezig geweest met het oprichten van de stichting. Dat bracht veel werk met zich mee. Wat daar onder andere voor nodig was, was het schrijven van een beleidsplan. Een enorme klus, maar dat ligt er nu.

Een van de dingen die ook achter de schermen gebeurt is dat we met de opleidingen en de beroepsverenigingen aan het kijken zijn hoe er een promotieproduct kan komen dat bruikbaar is voor alle haptotherapeuten, richting bijvoorbeeld POH’s in huisartsenpraktijken.

Wat het geval is, is dat iedereen op vrijwillige basis dit werk doet. Op het moment dat praktijken weer open gaan en vol lopen, kan er niet meer zo veel werk verzet worden als tijdens de lockdown. Dat is ook wel waar we nu tegenaan lopen. We moeten met de stichting dus gaan professionaliseren, mensen gaan inhuren voor bepaalde taken. Om dat te kunnen doen hebben we geld nodig. En dan wordt fondsenwerving belangrijk. Daar zijn nu ook mee bezig. We hebben onder andere de mogelijkheid gecreëerd om geld te doneren via Mollie, een online betalingssysteem. Aan de buitenkant zie je dat allemaal niet maar dat zijn wel dingen die nodig zijn en tijd kosten.

Bart: ‘Ja, en misschien lijkt het alsof we minder zichtbaar zijn maar de bezoekersaantallen op de website stijgen wel telkens. Die zijn inmiddels echt hoog en dat is mooi om te zien. De paginabezoeken zitten op 50.000 per jaar en er zijn zo’n dertig bemiddelingen per dag. Dus dertig keer per dag dat iemand doorklikt naar een haptotherapeut op de website. Ons doel was om duidelijk te maken: wat is haptotherapie en dat is volgens mij wel gelukt!’

Lianne: ‘Ja, en we wilden ook graag een fris imago daaraan meegeven: to the point, helder. Dat zie je ook terug aan de website. Vaak is het beeld dat mensen hebben dat het wat alternatief is, met name bij huisartsen. We hebben categorieën gemaakt, zoal; depressie, burn-out en relaties. Deze komen voort uit de data die we verzameld hebben en die dus passende indicaties voor verwijzers opleveren. We willen graag een autoriteit zijn op internet. Dat als je zoekt op haptotherapie je meteen op hapto.nl uitkomt. We hebben hard gewerkt om er een goede website van te maken die fantastisch werkt. Daar is heel wat bloed, zweet en tranen in gaan zitten.’

Jullie hebben het over ‘samen met elkaar moeten we het doen’. Hoe bedoelen jullie dat?

Lianne: ‘Dat is ons uitgangspunt. We willen het samen doen met alle haptotherapeuten van Nederland. We willen de haptonomie breder uitdragen, de maatschappij in. Haptonomie is meer dan alleen haptotherapie. Daar kan iedereen aan bijdragen. Uit de benchmark kwam namelijk ook naar voren dat veel haptotherapeuten naast het werken in eigen praktijk nog meer doen met haptonomie in de maatschappij. Zoals voorlichting geven op scholen. Nu doen we dat allemaal in ons eentje, zonder dit te delen met elkaar. Er mag meer bekendheid komen over haptonomie in Nederland. Dit moeten we écht samen doen. Het is mooi om te zien dat de drie beroepsverenigingen met elkaar in contact zijn en we willen ervoor pleiten dat ze het breder gaan dragen met elkaar. Iedereen heeft vast wat bij te dragen, er zijn haptotherapeuten die goed kunnen schrijven, fotograferen, goed met kinderen zijn, onderzoek doen of goed in marketing zijn. Of juist de ervaringen delen uit je eigen praktijk . Alles wat bijdraagt aan meer zichtbaarheid van ons vak is welkom.’

Bart: ‘Om onze zichtbaarheid te vergroten zijn er naar ons idee twee zaken erg belangrijk: onderzoek en (boeken) schrijven. Ik weet zeker dat er heel veel goede haptotherapeuten zijn, die ook in staat zijn om onderzoek te verrichten en goed zijn in schrijven. En dan is nog de vraag of dit boek of onderzoek wordt gelezen, er aandacht voor is. Het gaat over de kijk op de medische westerse gezondheid, waarbij het vaak gaat over pillen waar veel onderzoek naar wordt gedaan en veel geld beschikbaar voor is. Zelfs een bekende wetenschapper als Bessel van der Kolk heeft moeite om voldoende geld bij elkaar te krijgen voor onderzoek over kinderlijk trauma.

Hoe denken jullie daar voor de haptonomie verandering in te kunnen brengen?

Bart: ‘Wat wij kunnen doen is tenminste wat ‘reuring’ maken, laten zien waar we voor staan en waar we mee bezig zijn. We zien onszelf wel als ‘vrije radicalen’. Ken je dat, uit de natuurkunde? Die kunnen zich vrij bewegen. Wat we willen is mensen samenbrengen, krachten bundelen. We hebben in ons vak heel veel expertise, veel potentieel zitten: mensen in de sportwereld, in het bedrijfsleven, in het onderwijs, studenten die worden opgeleid en onderzoek doen. Allemaal mensen die de haptonomie kunnen uitdragen. Ik denk dat we met z’n allen hier meer gebruik van moeten maken. Tijdens de opzet van Haptotherapie op de Kaart zijn we ook wel tegen weerstand aangelopen. Hier besteden we zo min mogelijk aandacht aan. We willen voorbij ego’s kijken, voorbij de weerstand. We willen niet splitsen. Juist kijken: wat is jouw meerwaarde, wat kan jij bijdragen? Er is zoveel diversiteit en expertise die we kunnen gebruiken. Er is maar één wens, en dat is werken vanuit verbinding. Dat is ons vak, daar zijn we goed in.’

Janneke: ‘Aan alle haptotherapeuten stellen we de vraag: waar ben jij goed in? Wat kan je bijdragen? Breng dit in bij ons! Want écht, we zitten op alles en iedereen te wachten die kan bijdragen om ons mooie vak meer zichtbaar te laten zijn in deze wereld.’

Met jouw financiële bijdragen kan het platform blijven bestaan en kunnen we voorlichting, begeleiding en onderzoek verbeteren over haptotherapie en haptonomie. Met ieder bedrag, groot of klein, zijn we enorm geholpen. Help je mee?

Doneer op https://www.hapto.nl/doneer

Wat zou voor jullie een succes zijn over vijf jaar?

Lianne: ‘Het zou leuk zijn dat als je op een feestje bent, en het gaat over haptonomie, de verbazing van “huh, wat is dat” wegblijft en mensen weten wat je doet. Dat verwijzers niet terugschrikken voor haptotherapie, beter weten wat het bijdraagt aan herstel en ook meer doorverwijzen. Het zou écht heel mooi zijn als we over vijf jaar kunnen zeggen met z’n allen: “dit zijn wij, hier staan we voor, dit dragen wij uit”. Mét elkaar; dus de beroepsverenigingen, de opleidingen en alle haptotherapeuten. Dat haptotherapie een product is dat herkenbaar is, in heldere Jip-en-Janneke taal, net zoals je weet wat een pak koffie is in de supermarkt. Dat iedereen weet wat het is, maar dat het ook een product blijft waar iedere haptotherapeut zijn of haar eigen kleur aan blijft geven. En vooral ook dat iedereen, echt iedereen, erbij hoort, vanuit verbinding.’

Wil jij bijdragen aan hapto.nl, heb je een idee, tip, vraag of…. Neem contact op! secretariaat@hapto.nl